ค้นหาหมวดอักษร ข

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ขะแข่น, ขะแข้น '

  ขะแข่น, ขะแข้น   หมายถึง (โบ; กลอน) ว. แข้น, แข็ง, เขียนเป็น ขแข่น ก็มี เช่น สองอ่อนโอ้อาดูร ร้อนแสงสูรย์ขแข่น. (ม. คําหลวง กุมาร), (ม. คําหลวงกุมาร), ร้อนขะแข้น. (ม. คําหลวง กุมาร).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ขะแข่น, ขะแข้น

  (โบ; กลอน) ว. แข้น, แข็ง, เขียนเป็น ขแข่น ก็มี เช่น สองอ่อนโอ้อาดูร ร้อนแสงสูรย์ขแข่น. (ม. คําหลวง กุมาร), (ม. คําหลวงกุมาร), ร้อนขะแข้น. (ม. คําหลวง กุมาร).

• ขะแจะ

  ดู กระแจะ ๒.

• ขะแถก

  (ถิ่น) ก. กระแทก, กระทบโดยแรง, กระทุ้ง, เช่น ขะแถกแทงทอท่ยวเขาส้ยมส่ยวยงงมี. (ม. คําหลวง มหาราช).

• ขะน่อง, ขาน่อง

  (ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่องหรือกระหน่อง ก็เรียก.

• ขะน่อง, ขาน่อง

  (ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่องหรือกระหน่อง ก็เรียก.

• ขะนาน

  น. ทะนาน.

• ขะเน็ด

  น. เขน็ด.